Władysław Janicki (1900-1941) – uczestnik Powstań Śląskich

2024-02-11

Władysław Janicki urodził się 18 listopada 1900 w Filipowicach (Filipowice 2). Był synem Macieja Janickiego (1854-1911) z Filipowic oraz Antoniny Mikulec (1878-?) z Rudy Kameralnej. Wyjechał z Filipowic jako młody chłopak na Śląsk. Z zawodu był piekarzem. Jego pierwszą żoną była Maria z d. Ziętek (1903-1935). Doczekali się czterech córek: Stanisławy, Bronisławy, Józefy i Rozalii oraz syna Eugeniusza. Maria zmarła podczas porodu Rozalii. Do pomocy w opiece nad dziećmi przyjechała Maria z d. Koza z Lusławic (mieszkająca wtedy w Katowicach), a pomoc ta doprowadziła do małżeństwa.

Władysław brał udział w Powstaniach Śląskich jako podoficer rezerwy – były to powstania mające na celu przyłączenie Górnego Śląska do Polski. Przynależał do Polskiej Partii Socjalistycznej. Został aresztowany we wrześniu 1939 i uwięziony w Bytomiu, następnie został przeniesiony do Rawicza. Stamtąd w październiku przeniesiono go do obozu koncentracyjnego – KL Buchenwald. W marcu 1940 roku osadzono go w kolejnym obozie koncentracyjnym – KL Mauthausen, gdzie zmarł 3 lutego 1941. Jako przyczynę śmierci wpisano wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ale należy zwrócić uwagę, że często nie pokrywało się to z rzeczywistością. Jego prochy zostały złożone w grobie jego pierwszej żony Marii z d. Ziętek na cmentarzu parafialnym w Rudzie Śląskiej – Orzegowie.

Źródła: